Informatie artikel over Cambodia Photo Tours by Michael KLinkhamer.

               "Je kan hier bijna niet missen."

Tekst | Beeld | Michael Klinkhamer
www.cambodiaphototours.asia

Op fotosafari-workshop in het Aziatische land Cambodja. Sinds dit jaar kan dat bij de Nederlandse Nikon fotograaf Michael Klinkhamer die dagelijks veilige en goed verzorgde fotoworkshop tours in en buiten Phnom Penh organiseert.

(Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd in het Nikon Club Magazine, Nederland vandaar dat er wat meer ook over Nikon apparatuur beschreven wordt.)

Klik hier voor meer informatie en boekingen.
In principe zijn er voldoende open boeking mogelijkheden die passen in ieder reis schema het gehele jaar 2018 : http://cambodiaphototours.asia/

”Ik leer fotografen vanuit de hele wereld hier onder andere hun digitale camera zo in te stellen en breng ze naar unieke locaties zodat ze al snel de meest optimale resultaten bereiken. Iedereen die deelneemt aan mijn workshop van een of meerdere dagen kan zich hierna een betere fotograaf noemen en gaat met een prachtige serie foto's en ervaringen weer naar huis of verder reizen zegt Klinkhamer die nu drie jaar in het Zuidoost-Aziatische land woont.

Digitale revolutie.

Het is amper tien jaar geleden, dat de digitale revolutie professionele fotografie voor altijd zou veranderen. Nadat de digitalisering en de Nikon D2x in 2004-2005 zijn intrede deed werkte ik al snel

volledig digital en investeerde ik ook weer in diverse snelle AF Nikon lenzen. Rond 2008 besefte ik dat ik niet langer alleen afhankelijk wilde en kon zijn van mijn vaste opdrachtgevers en besloot ik interviews en foto reportages te gaan produceren voor mooie bladen als Miljonair en Villa d'Arte.

Nooit meer loslaten

Het reizen en het fotograferen heb ik toen niet meer losgelaten. Op naar Bangkok, Los Angeles en Bali, New York en Hawaii!

Mooie tijden, altijd op de vlucht. Gewapend met mijn full frame Nikon D3 en de inmiddels legendarische Nikkor 14-24mm f 2.8, een werkpaard lens de fenomenale Nikkor 24-70mm f2.8 en te samen met de superieure Nikkor 70-200mm f2.8 telezoom kan ik werkelijk iedere uitdaging aan. Eind 2010 belande ik voor een serie spannende opdrachten voor HP/De Tijd en het inmiddels ter zielen gegaan blad Aktueel in Cambodja voor een aantal opdrachten, interviews en beeld reportages. Na een periode van heen en weer reizen besloot ik in 2013 om permanent in Cambodja te blijven wonen met Phnom Penh, de hoofdstad als standplaats.

Fotografie workshops

Cambodja, ‘Kingdom of Wonder’.Waar kun je dan als fotograaf het hele jaar door eigenlijk op iedere straathoek het beste terecht? Juist daar waar het echte leven zich vooral buiten afspeelt, in

de warmte van de zon, in de drukte van de ‘Urban jungle’. In de drukke straten en spannende stegen, maar ook in het nog traditionele leven van het platteland. Phnom Penh is een bruisende postkoloniale

hoofdstad en ademt een tropisch, bijna Zuid-Frans sfeertje uit. Het oude centrum aan de brede boulevard biedt een zeer spectaculair uitzicht over de gigantische Mekong en de Tone le Sap rivieren die bij Phnom Penh te samen komen en dan gezamenlijk als de grote Mekong naar zee stromen. De oevers van de Mekong en de Tone le Sap zijn dan ook perfecte fotografie locaties, waar mensen leven en werken op en rond het water en leven in woonboten. Phnom Penh onderging de afgelopen vier jaar een ware metamorfose en zal in een rap tempo waarschijnlijk de zelfde torenflats gaan herbergen als het naburige Thaise Bangkok en Ho Chi Min City (Saigon) in Vietnam. Ik ontmoet

dagelijks mijn foto workshop gasten in het beroemde en prachtig aan de rivier gelegen FCC Restaurant. Om vandaaruit de cursussen aan te vangen en technische informatie en les te geven voordat we op locatie foto's gaan maken. (FCC staat voor ‘Foreign Correspondence Club’).

Khmer Rouge nachtmerrie

Cambodja is uiteraard ook het land met een huiveringwekkend gewelddadige recente geschiedenis. Beelden van een belegerd Phnom Penh door de Khmer Rouge tussen 1974 en 1979 herinner ik

mij nog goed uit ‘The Killing Fields’ een indrukwekkende film uit 1984 over de onvoorstelbaar wrede burgeroorlog onder het gezag van Pol Pot. De legendarische oorlogsfotograaf Al Rockoff wordt gespeeld door John Malkovitch. Fotograaf Al Rockoff ontmoet ik nog zeer regelmatig

hier, nu een oude man, maar ook nog steeds in Phnom Penh te vinden en aan het werk met zijn Nikon D5300.

Onderdeel van het leven.

Phnom Penh is zo’n Aziatische plaats waar je werkelijk op iedere straathoek interessante foto’s kunt maken. Het landschap iets buiten de stad is ook schitterend en natuurlijk niet te vergeten het indrukwekkende tempelcomplex ‘Angkor Wat’ een van ’s werelds grootste tempel bouwwerken.
Het is onderanderen mijn 'job' om fotografen op de juiste plaats te krijgen en mijn ervaring hier in Cambodja te delen en fotografen te inspireren en gezellig ook samen te werken en te genieten van het leven hier.  

De Cambodjaanse bevolking is echt geweldig om te fotograferen, heel vriendelijk en oprecht nieuwsgierig naar westerlingen.

De meeste mensen hier staan open voor fotografie. Ik heb de indruk gekregen dat fotografie in Cambodja een gewoon onderdeel van het leven is, mensen poseren makkelijk, trots en onbevangen en dat scheelt natuurlijk enorm in het plezier dat je dan hebt tijdens het rondreizen en fotograferen. Die korte foto ontmoetingsmomenten met de lokale bevolking eindigen meestal hartverwarmend en positief. De grote uitdaging zit hem wat mij betreft ook in het maken van spontane foto’s van mensen in hun dagelijkse doen en laten.

Volg mijn recente/nieuwste werk uit Cambodja op Instagram: https://www.instagram.com/michael_klinkhamer/ 

Voorrecht

Wat is het dan een voorrecht om hier te kunnen werken met dat schitterende licht aan het einde van weer een warme en unieke dag! “You can’t go wrong here” is regelmatig mijn gevleugelde uitspraak,

tijdens een dagje toeren met een klein groepje fotografen. Vrijwel alle deelnemers onderschrijven deze stelling en gaan zelf met unieke beelden, maar ook met meer zelfvertrouwen naar huis.

http://www.tripadvisor.com/Attraction_Review-g293940-d4759247-Reviews-Cambodia_Photo_Tours_by_Michael_Klinkhamer-Phnom_Penh.html

 Zelfvertrouwen met de apparatuur en het dusdanig snel kunnen instellen van de camera is een van

de pijlers van straat fotografie maar ook de sociale vaardigheid om met mensen op een markt of in een tempel complex een korte relatie op te bouwen voor het maken van foto’s in onontbeerlijk.

Oogcontact, onbesproken toestemming krijgen om een foto te mogen maken en dat contact ook dusdanig aan weten te spreken om het onderwerp dan het beste te fotograferen is een aan te leren kwaliteit, maar heel belangrijk is blijven experimenteren.

Oefening baart kunst. Nikon Dslr’s zijn superieur qua snelheid voor het 100%zeker vastleggen van wat je precies wilt maken. De sluitertijd bewaken... niet denken dat je met een 135mm lens een

echt scherp portret op 1/15 sec uit de hand, kan schieten. De juiste AF schepstelling modus hanteren, voor het bepaalde onderwerp. Zorgen dat je alles onder controle houdt en klaar bent om het onverwachte moment vast te leggen. Dat zijn technisch gesproken in het kort de speerpunten

van mijn instructies. Daarnaast een goed gevoel ontwikkelen voor waar je bent, waar je staat en wat er allemaal om je heen gebeurt. Leuk en spannend om te doen, voor iedere fotograaf altijd

weer een nieuwe uitdaging. De omgeving en mensen lenen zich uitstekend voor portretten, natuur, landschap, straatfotografie of zomaar de pracht en kracht van een lotusbloem, of een ontmoeting met

monniken, vrolijke kinderen, of de spontane ontdekking van een interessante verweerde muur.

Warm gevoel

Soms schokkende confrontaties met pure armoede en voor Nederlandse begrippen zeer zware levens omstandigheden komen ook voor. Dan zijn de meeste arme mensen hier ook ongelooflijk vriendelijk

en laten merken dat ze het wel zwaar hebben maar toch ook positief in het leven staan. Inspirerend, het is bijna niet te geloven maar na het fotograferen in de stinkende slums, loop je met een warm

gevoel van binnen weg. Zoveel goede mensen, echte mensen, lieve kinderen. Hard werkend in het afval, proberen te overleven met een familie in een droevig hutje. Onaantastbaarheid en acceptatie

van hun lot geeft hun de kracht om nooit op te geven. Het leven draait in Phnom Penh vierentwintig uur per dag door en dat alles in een gemiddelde buitentemperatuur van +32 graden. Cambodja, een mekka voor fotografen! Ook in de regentijd, de moesson, maak ik soms juist bijzonder mooie of dramatische beelden. Keiharde regen en kleurrijke kleding tijdens de stromende ontlading, omdat alles wat koeler is in de natuur groeit en bloeit. Prachtige fotografie momenten doen zich dan juist

voor. Een goede tip voor fotografie in moesson tijd is om naast een superdunne plastic poncho een natuurzeem lap bij je te dragen, waarmee je het water kan weg deppen en je camera en lenzen droog kan houden. Maar ook om zo je camera te beschermen tegen stof en zweet. Ik heb altijd zo’n leren Tarzan lapje van de Blokker in mijn fototassen.

Wat zit er in de fototas?

Inderdaad ik hanteer verschillende foto tassen. Het is handig om voor verschillende soorten fotografie een andere tas of rug zak of camera buidel te gebruiken.       Ik vindt het werken met een foto rugzak niet perse het handigst maar wel goed als je veel gaat lopen, je apparatuur is gelijkmatig verdeeld. Voor direct op locatie en om lenzen en toebehoren onder handbereik te hebben is een schoudertas prima, maar bij veel (zware) apparatuur loop je op een gegeven moment scheef en met een pijnlijke schouder. Bij +32graden telt al  dat gewicht drie dubbel. Een combinatie van een foto rugtas en een camera schouder paraat ‘holster tas’ waar de camera body met lens van boven in zakt heeft mijn

voorkeur tijdens lange foto ‘safari treks’ en uitgebreide stadswandelingen. Je hebt je camera direct onder handbereik en de overige apparatuur goed verdeeld op de rug. Ik gebruik sinds kort de Nikon D610 voor het FX ‘full frame’ werk, zoals in combinatie met eerder genoemde 12-14mm zoom de 24-70mm en de 70-200mm zoom. Een 50mm f 1.8 voor als ik behoefte heb om met één lens te werken. Het werken met een vast brandpunt heeft ook z’n charme. Vooral de perspectief ‘beperking’ is soms een leuke uitdaging en het geeft rust in het beeld, vooral bij een bepaalde serie. Daarbij is f1.8 ook goed lichtsterk voor spannende nacht foto’s uit de hand of reportage fotografie in bars en nachtclubs

Voor als er dan bijna helemaal geen licht meer is gebruik ik een Nikon SB-600 om in te flitsen, of voor opdrachten tijdens een receptie , presentatie of opening.

Full frame FX of compact DX?

De overstap van de D3 naar de bijna vijf jaar nieuwere D610 onlangs, was voor mij voornamelijk een keuze voor een lichter gewicht en kleinere camera. Tijdens de lange foto tours in de tropenhitte. Een hogere resolutie en een scherper en groter beeldschermpje. Wat ik daarentegen wel heb ingeleverd is de betere grip en professionelere afwerking, snellere AF systeem en professionele robuustheid van de D3. Beeldkwaliteit technisch is het verschil eigenlijk klein. De Nikon D3 sensor was dus blijkbaar zo goed dat de dubbele resolutie bij de 24 megapixel D610 alleen naar voren komt bij hele grote A2 of A 1 afdrukken of sterke uitsneden van het beeld. Het FX formaat laat je beseffen dat, wanneer je echt het verschil wilt zien, je beter ook technisch nauwkeuriger te werk moet gaan. Beter rekening houden met de diafragmakeuze en nog preciezer je scherptepunt te kiezen. Foutjes worden genadeloos zichtbaar.                                                                                                                            




                                                                                            Mijn Nikon D5100 DX was dan ooit bedoeld als mijn back-up camera, maar bleek in de praktijk zo goed en lekker handzaam dat ik met deze camera erg vaak werk.                                                           De beeldkwaliteit van deze zogenaamde ‘instap camera’ is gewoon top. Eigenlijk is het werken met het DX formaat makkelijker en meer vergevend en is de kwaliteit en handzaamheid misschien wel geschikter voor algemeen gebruik. Met de D5100 DX gebruik ik de zelfde ‘full frame’ lenzen en sinds kort ook een zeer licht, klein en handzame Nikkor DX f3,5/5.6 VR 55-200mm zoom lensje.

Het mooie is dat deze DX lenzen eigenlijk spotgoedkoop zijn en optisch prachtig voor close ups en een meer filmisch beeld leveren. Fotograferen op reis is vaak een kwestie van compact en vooral lichtgewicht. Het DX formaat is daarvoor zonder afbreuk te doen aan de beeld kwaliteit een

compromis loze oplossing. Het gebruik van het FX formaat bied wat meer ‘diepte’ bij bepaalde foto’s en bij het gebruik van een vrij open diafragma en doet daarmee dan kwalita tief sterk denken aan midden formaat beeld kwaliteit. Dat werkt ook heel mooi maar is niet altijd voor alles geschikt. Ik werk graag met beide camera’s en ze vullen elkaar goed aan. Bij veel van mijn foto werk heb je eigenlijk meestal maar één kans om dat ene bijzondere moment vast te leggen. Bijvoorbeeld bij een foto van een Cambodjaans jongetje met een enorm lotus blad, dat heeft gediend als poster en als uitnodiging voor mijn laatste expositie in 2014 in de galerie van

het Intercontinental Hotel-Phnom Penh, genaamd ‘Pure Thomacheat’. Hiervoor schoot ik een kleine serie beelden van vier foto’s van dat ventje, waarbij er één foto precies die combinatie van perfectie

en uitstraling had die ik zocht. Noem het geluk, noem het timing, ik noem het perfectie. Vertrouwen op mijn Nikon. Bij een A1 formaat print vallen al die factoren glashelder samen.                     Fotografie liegt namelijk nooit.

Meer informatie:

• cambodiaphototours.asia

• https://www.instagram.com/michael_klinkhamer/

• facebook.com/cambodiaphototours